Tekst en muziek: Serge Willemse
Couplet 1
Ik heb een baan, ik heb een zoon, een auto voor de deur,
Een motor, een gitaar en een waanzinnig slecht humeur.
Ik kom er niet meer uit, zit in een gigantisch diepe dip,
Ik voel me opgesloten in een langzaam zinkend schip.
Ik heb meelij met mezelf, want ik voel me zo beroerd,
Het spreekt me nogal aan, ben tot tranen toe geroerd.
Ik sta op, het is al laat, tijd dat ik me verman,
Zie tot mijn schrik, lees in de krant, dat het nog… altijd slechter kan.
Couplet 2
Het is moeilijk te verkroppen, dat er zo veel honger is,
Er wordt genoeg verbouwd, dus er is wat anders mis.
Kan iemand me vertellen wat ik blijkbaar niet zie,
Bepalend blijken wetten van de economie.
Maar wetten kun je wijzigen, daarin zijn wij goed,
Dus dan is in een mum van tijd toch ieder kind gevoed.
Of laten we massaal, deze wetten overtreden,
Dan is terstond, op deze aard, toch ieder mens tevreden.
Refrein
Er zijn zo veel lieve mensen, zo veel slechter af dan hier,
Gebukt gaan onder dreiging, ontbreken van plezier.
Honger, geweld, beheersen iedere dag,
Dus ik mag dankbaar zijn dat ik in… Nederland leven mag.
{solo; 1ste 4 regels couplet}
Ik heb meelij met mezelf want ik voel me zo beroerd,
Het spreekt me nogal aan, ben tot tranen toe geroerd.
Ik sta op, het is al laat, tijd dat ik me verman,
Zie tot mijn schrik, lees in de krant, dat het nog… altijd slechter kan.