Tekst en muziek: Serge Willemse

Couplet 1

Mijn moeder was een kleuterjuf en wel een hele goede,

Naast rekenen en taal, kreeg muziek ook een plek.

Zij was altijd bezig ons verantwoord op te voeden,

Dus ik moest blokfluit spelen, want dat leek haar niet zo gek.

 

Couplet 2

Vervolgens heeft mijn zoon, een joch van amper zeven,

Van mij de keus gekregen, wat hij spelen wil.

En ongeacht het instrument, ik zal het hem geven,

Maar van wat hij mij toen zei, werd ik een ogenblikje stil.

 

Refrein

Accordeon, accordeon, accordeon vind ik zo mooi,

Zo zei hij mij en ik moest even slikken.

Ik dacht dat wordt een farce, dat wordt een hoop geklooi,

Maar hij bleef resoluut en ik had het maar te pikken.

 

Couplet 3

Hij ging op les en mocht al na 8 weken,

Spelen voor publiek en dat deed hij prominent.

Ik was zo trots en was voorgoed bezweken,

Want zo’n hele grote trekzak blijkt het mooiste instrument.

 

Couplet 4

Met dank aan mijn moeder en al haar goede zorgen,

Klinkt de mooiste muziek, nu dikwijls in mijn oor.

Die vrolijke klanken, ik hoor ze iedere morgen,

Dat komt dus door zijn oma en daar ben ik dankbaar voor.

 

{Refrein 2x}