Tekst en muziek: Serge Willemse
Couplet 1
Ik dacht bij mezelf, ik denk van nu af nergens aan,
En ik lach in mezelf, want dat zal niet vanzelf gaan.
Ik denk ik denk aan het heelal, want daar schijnt heel veel niets te zijn,
Maar die gedachte maakt me angstig, dat ik in het niets verdwijn.
Couplet 2
Ik land vervolgens op Saturnus met mijn voeten op de grond,
Maar zo zwaar als ik me voel, lijkt me niet helemaal gezond.
Ik geef de schuld aan mijn gedachte, die was immers zwaar beladen,
Dat dit niet helemaal correct is, had u vast al lang geraden.
Refrein
Want niets is niet wat het lijkt,
Niets is zo complex dat niemand het begrijpt.
Want hoe kun je nu van niets hebben genoten?
Mijn zoektocht naar het niets is vooralsnog niet afgesloten.
Couplet 3
Ik zit op een terras en ik kijk naar alle vrouwen,
Mijn vrouw vraagt mij voorzichtig of ze mij nog kan vertrouwen.
Op het licht in mijn ogen zweer ik dat ik aan niets dacht,
Dat brengt me terug bij mijn vraagstuk en dat had ik niet verwacht.
Brug
Want dan weet ik dat ik heel vaak aan niets denk,
Als een schoonheid mij passeert en mij die gedachte schenkt.
De conclusie zal dan luiden, waarvan ik me vergewis,
Om iets met niets te doen, is het mooiste dat er is!